Untamed Travelling: ‘Wij willen het onbereikbare’

‘Net als Atletico Madrid in de Champions League finale.’ Untamed Travelling valt naar eigen zeggen op. En is een vreemde eend in de reiswereld. ‘Wij zitten ook wel een beetje anarchistisch in elkaar.’

Trees en Jozef, Jozef en Trees; het gouden duo uit de reisbranche? Zelf zeggen ze dat ze ‘dezelfde taal spreken’. En dat maakt hen, aldus oprichter Jozef Verbruggen, een winning team. Beide hebben geen traditionele reishistorie. Jozef: ‘Ik heb topografie gestudeerd, en had daarna een muzieklabel. Als je uiteindelijk wilde overleven, moest je wel wat anders doen dan blijven werken in die branche. Toen heb ik het label verkocht. Reizen deed ik al, dat was mijn hobby.’

In Afrika?
Ik was al een paar keer in Namibië en Botswana geweest. Dat was voor mij homecoming. Een gids daar vroeg aan mij om samen een bedrijf op te zetten. Ik zou de marketing en de verkoop doen. Dat was het ontstaan van Untamed Wildlife, met alleen maar Afrika-aanbod. We bouwden zelf ons standje van 3 bij 4 op de Vakantiebeurs. Wij schonken drank… Iedereen stond bij ons. Ja, bepaalde dingen veranderen niet hé.’

Waarom Afrika? 
‘Het ging me om het hele Afrikaanse continent. Dat is meer dan alleen zuidelijk Afrika en Kenia. Zelf heb ik er ook veel ervaring. Ik heb twee jaar in Kameroen gewerkt. Wij wilden het continent stimuleren om het positieve te benadrukken. En het zijn niet altijd de NGO-projecten die daar goede dingen doen. Laat de mensen daar voor zichzelf spreken.’ Trees Piersma (algemeen manager): ‘Je kunt twee kanten op in Afrika. Of gefrustreerd raken. Of gewoon denken ‘zo is het leven’, en een beetje relativeren. We moeten het niet als een zielig continent zien. Armoede heeft niets met intelligentie te maken.’ Jozef: ‘In de westerse wereld hebben wij veel materialistische dingen, die we niet per se nodig hebben. We zijn veel verleerd. In zuidelijk Afrika maken ze alles nog op een vuur. Tweehonderd jaar geleden konden wij dat ook nog. En dat komt weer terug. Al die hipsters en bloggers willen dat nu ook allemaal. Trees: ‘Digital detox, koken op vuur, yoga… Daarvoor is Afrika ook een interessant continent.’

Trees, hoe kwam jij ‘in beeld’? 
‘Door een heel klein miniadvertentietje in NRC Handelsblad. Ik heb orthopedagogiek gestudeerd en daarmee ook gewerkt. Veel vergaderen vooral. Toen heb ik een keer een ticket gekocht naar Afrika. Ik werd verliefd op het continent. Ik wilde niet tot mijn 65-ste wachten om te reizen en ben toen als reisleider gaan werken. Het was now or never. Dat heb ik 3,5 jaar gedaan. Toen ik terugkwam in Nederland, had ik nog geen idee wat ik ging doen. Toerisme sprak me zeker aan. Alleen het kantoor was een spookbeeld voor mij. Van 9 tot 5 werken…, met z’n allen lunchen…’ Jozef: ‘We zitten ook een beetje anarchistisch in elkaar he. Op zaterdagmorgen de auto wassen, in de middag de boodschappen… Your life is over. Ik ga er niet over oordelen, maar voor mij werkt dat niet.’

Jullie waren er vroeg bij, met het nieuwe werken 
Jozef: ‘We waren overal vroeg bij haha!’

Behalve bij de retail…
Trees Piersma: ‘Daar begonnen we in 2010 mee. Er was altijd al wel spontane vraag van de reisagent. Deze mensen zijn belangrijke ambassadeurs voor ons geweest. Ik ging vijf maanden op pad door het hele land om Untamed te promoten. Ik denk dat wij wel een beetje een vreemde eend in de bijt waren.’

Op de website van Untamed Travelling stellen alle werknemers zich voor door middel van een korte tekst. Jozef zegt hier ‘gedreven te worden door het onbekende’.

Vandaar ook de slogan van de reisorganisatie: Where the world can’t find you? 
Trees: ‘Ooit was onze lijfspreuk ‘Once in a lifetime’. Maar dat geldt niet meer. Mensen zijn hard aan het werk. De verhouding tussen de prijzen van reizen in Europa en verre bestemmingen is vervaagd. Een verre bestemming is dus niet meer uniek, als in één keer in je leven. Of je nu een week naar Frankrijk gaat… of een week naar een ver continent. Voor ons is dat natuurlijk een goede ontwikkeling. Daardoor hebben we volume over het hele jaar.’

Houdt het onbekende ooit op? 
Jozef: ‘Nee. En anders verkoop ik de boel.’ Trees: ‘We willen zelfs het onbereikbare. Ik denk dat ik nog heel veel kan leren van reizen die nog niet zijn uitgestippeld ter plaatse.’

Willen jullie ook weleens een bestemming voor jezelf houden? 
Trees: ‘Ja dat heb ik weleens ja. En dan niet per se voor mij zelf. Maar ik denk wel eens hoe zonde het zou zijn als er op een bepaalde plek heel veel toeristen zouden komen.’

Hoe houd je die balans, tussen verantwoord reizen en plekken ontdekken?
Jozef: ‘Die is vanzelfsprekend. Onze klanten spreken ook dezelfde taal. Trees: Wij hebben nu te maken met reizigers die al gereisd hebben. Zij hebben een Australië bijvoorbeeld al ontdekt met de backpack. Ze weten wat een groepsreis is, en hoeven niet met een groep een authentiek dorp te bezoeken.’ Jozef: ‘Let wel op dat je met termen als ‘duurzaam’ en ‘groen’ niet over je eigen voeten gaat vallen. Vanaf het moment dat je je zaklamp met batterijen meeneemt de jungle in, ben je al niet meer eco-verantwoord.’ Trees: ‘We bieden ook lodges met zwembaden aan. Ook niet heel verantwoord. Maar zij werken wel met de lokale community. Dat is vaak in rurale plaatsen hun enige escape.’ Jozef: ‘En hoe verder je weg bent van de massa, hoe meer geld je uit moet geven. Slaap je bij ons in een tent? Dat is juist het duurste. Vraag je bij ons om een topreis, dan krijg je geen Mercedes maar een Ferrari. Wij zijn Atletico Madrid in de Champions League finale.’

Zullen jullie ooit bestemmingen dicht bij huis aan gaan bieden? 
Jozef: ‘Ik denk het niet. Ja Groenland misschien. Iedereen gaat al met een slee door Finland. Dat is fijn, maar wij focussen ons echt op plekken waar je geen mensen ziet. Waarvan je echt denk WOW. De gevaarlijke wildernis… En waar je op moet letten dat je niet door ijsberen opgevreten wordt. Ja dat is meer ons ding.’